Ik eet als niemand het weet

Emma hangt in haar joggingbroek op de bank voor de tv met naast haar een zak chips. Gedachteloos stopt ze de ene na de andere portie chips in haar mond zonder echt te proeven. En ook al vindt ze dat ze die chips verdiend heeft omdat haar dag zo ontzettend druk is en alles voor haar rekening komt, toch lukt het haar niet om er helemaal zonder schuldgevoel van te genieten. Natuurlijk weet ze ook wel dat het beter is om niet de hele zak leeg te eten, maar voor ze het weet is de zak ineens toch leeg.

Maar toch voelt ze zich nog niet voldaan, rusteloos zelfs. Dus ze staat op en loopt naar de koelkast. Eens kijken of daar nog iets in ligt. Met een paar dik belegde boterhammen en wat stukken kaas slentert ze weer terug naar de bank en ploft neer. Al etende probeert ze er achter te komen waarom het haar maar niet lukt om minder te eten en zich aan haar plannen te houden, en komt er een soort van moedeloos gevoel over haar heen. Ze doet toch echt haar best? En ze weet precies wat wel en niet gezond eten is en hoeveel calorieën goed zijn. Waarom lukt het haar dan niet?

Ze ziet een melding van haar telefoon. Iemand heeft iets op Facebook geplaatst. Een poosje scrolt ze door haar tijdlijn, maar schuift hem geïrriteerd weer aan de kant. Ja natuurlijk, allemaal berichtjes over hoe iedereen van het mooie weer geniet. Terrasjes, wandelingen, strand. Het drukt haar met de neus op de feiten, want een wandeling met bovenbenen die steeds tegen elkaar schuren en vurige irritatieplekken veroorzaken is echt geen pretje. Dat zit er voor haar al heel lang niet meer in. Maar dat zegt ze natuurlijk tegen niemand. Nee, ze bedenkt wel een smoes waarom ze echt niet mee kan. En laten we over terrasjes en strand maar helemaal zwijgen. Zeker een beetje doodongelukkig zitten wezen tussen al die blije mensen.

Geërgerd sjokt Emma naar de voorraadkast. Hmmm, niet veel meer, alleen nog een pak koekjes en wat snoep van de kinderen. Niet dat ze daar echt dol op is, maar het kan het wel doen…voor nu. Als in een roes eet ze de koekjes en de snoep op om zich te realiseren dat ze het eigenlijk niet eens geproefd heeft. Nou ja, wat maakt het ook eigenlijk uit. Misschien dat ze morgen toch maar eens dat nieuwe dieet van dat programma op televisie gaat volgen waar iedereen het over heeft. Het schijnt best goed te werken, ze hoort er hele goede verhalen over. Maar aan de andere kant, ze heeft al zovéél geprobeerd. En niks hielp echt blijvend, dus dit zou haar ook wel niet lukken…

Laatst zag ze iets op internet voorbij komen over afvallen met hypnose, en het intrigeerde haar meteen. Het leek haast te mooi om waar te zijn. Het scheen op de lange termijn heel goede resultaten te geven, omdat het maakte dat de innerlijke worsteling verdween, en de oorzaak van het overeten neutraliseerde. Maar haar man vindt het niks. Hij moet niks hebben van zulke vage dingen. Ze moest maar wat meer bewegen en minder eten, zei hij, dat deed hij toch ook? Allemaal geldklopperij.

Maar stiekem van binnen blijft de vraag of hypnotherapie een oplossing zou kunnen zijn rondzingen in haar hoofd.
Ze zoekt de resten van haar snaaibui zorgvuldig bij elkaar, stopt ze in een aparte afvalzak en stopt deze onder in de container. Zodat niemand het merkt….
En terwijl ze zichzelf haar afval ziet wegmoffelen dringt het als in een flits tot haar door: “Zo wil ik niet verder. Ik wil niet dat mijn kinderen net zo worden als ik. Ik baal van mezelf, ben mezelf al heel lang kwijt. Als ik nu niets doe weet ik niet waar dit heen gaat. Er moet nu iets gebeuren. Het is nu of nooit΅

Ze klapt het deksel van de container dicht en voelt zich ineens vastberaden. Ze neemt een besluit. Op internet zoekt ze het artikel over hypnotherapie op en leest alle informatie die ze kan vinden. Al lezende weet ze het zeker, ze gaat dit onderzoeken, of haar man het nu wel of niet goed vindt. Hij ziet niet hoe ongelukkig zij zich van binnen echt voelt. Hoe ze de schijn ophoudt, en straalt van buiten, maar van binnen steeds somberder en ongelukkiger wordt.  Ze schudt haar hoofd bij deze gedachte, en besluit nu door te zetten. Vastberaden maakt ze een afspraak voor een oriënterend gesprek….

Had dit jouw verhaal kunnen zijn? Misschien herken jij je in dit verhaal en denk je dat jij de enige bent. Niets is minder waar. Ik hoor jouw verhaal meermaals, in vele varianten. Weet dat het niets is om je voor te schamen! Het allerbelangrijkste is dat je uit het isolement komt zodat daarmee al heel wat druk van de ketel gaat. Dat kan zo helpen op je weg naar herstel! En blijvend herstel is zeker een optie. Zoek lotgenoten, er zijn er vele in forums en (zelf)hulpgroepen op internet. Zoek aansluiting, zoek (professionele) hulp, maar bovenal, doe het niet alleen.

Misschien wil je meer over dit onderwerp lezen? Of ontdekken wat hypnotherapie voor jou kan betekenen? Laten we dan eens vrijblijvend kennismaken!
Op jouw gezondheid,

Tanja

Over Tanja Nab

Hypnotherapeut bij Slankinzicht. Expert op het gebied van overgewicht, eetproblemen, perfectionisme en faalangst. Biedt jou een oplossing voor je probleem, en helpt jou weer blij te worden van je spiegelbeeld.